Ervaringsverhalen

'De kunst van het zorgen en loslaten', een  cursus voor mantelzorgers

Mantelzorgers die de cursus 'De kunst van het zorgen en loslaten' hebben gevolgd hebben de volgende ervaringen:

Ik vond het een bijzondere cursus waarin ik het gevoel had dat ik gezien werd.
Met een cursusleidster die eerst even contact met zichzelf zocht voordat ze iemand antwoord gaf.
Dat meende ik te zien tenminste.
Ook het gesprek dat we samen gevoerd hebben gaf aan dat je je verdiept hebt in de ander en probeerde aan te voelen wat voor persoon ik ben aan de hand van de gegevens die je al had van mij en die ik je vertelde.
Je zei veel dingen die ik ook al vaker bij mijzelf had bedacht, zoals: 'Wil je wel veranderen?'
Ik moet zeggen, ik weet het niet. Er zit ergens een diep ingewortelde angst om het los te laten.
Ik ga proberen mijn innerlijke kracht vaker te vinden.

Na de cursus ben ik vroeg naar bed gegaan met pijn in mijn buik links. Geslapen als een blok! Vandaag voel ik mij zoveel lichter, zoveel positiever in het leven staan; onvoorstelbaar anders dat ik mij voel...
Gistermiddag kreeg ik behoorlijk last van mijn onderrug en dat zeurende gevoel trekt nu weg en de pijn in mijn buik (steken) verdween naar rechts om mijn lichaam te verlaten weer.
De cursus was zo ontzettend goed voor mij...veel meer dan ik gehoopt had. Ik weet dat ik er nog niet ben en dat ik eigenlijk nog een opstelling nodig heb over mijn gezin; dat gevoel zit heel diep. Ik ben tot mijn tenen gegaan en weer terug van mijn hoofd naar mijn hart!

Wat ben ik blij met jullie. Echt geweldig bedankt xx

De cursus heb ik als heel bijzonder ervaren, het was een cadeautje. De inhoud van de cursus was leerzaam, mede doordat het werd gegeven door een bijzondere en warme cursusleidster, die zich heel erg goed kan inleven in andere mensen, iedereen de nodige aandacht gaf en aan het woord liet. Ze wist op de juiste momenten in te grijpen en ervoor te zorgen dat we bij de les bleven.


De groep bestond uit lieve en zorgzame mensen. Vanaf het begin voelde het vertrouwd. Je herkent dingen in elkaar en durfde gevoelens met elkaar te delen, je kwetsbaar op te stellen. Wij hebben als groep aan het eind van de cursus besloten contact te houden en spreken elkaar regelmatig, dat is fijn. Het voelt als een warm nest.


De boodschap die ikzelf vooral uit de cursus heb kunnen halen is dat je als mantelzorger allereerst goed voor jezelf moet zorgen. Doe je dat niet, dan kun je ook niet goed voor anderen zorgen, dan raakt je energie op en kun je het niet volhouden. Dus lief zijn voor jezelf, niet te kritisch zijn en tijd voor jezelf nemen om op adem te komen en energie op te doen. Zoals de cursusleidster tegen me zei tijdens een persoonlijk gesprek: Jij bent de enige persoon waarmee je tot aan het eind van je leven verder moet.

Confronterend, want als mantelzorger ben je gewend vooral voor anderen te zorgen en zet je jezelf meestal op de laatste plaats. Zorgzaam zijn is een kwaliteit, maar ook een valkuil.


De cursus heeft mij veel mooie dingen gebracht en ook een spiegel voorgehouden. Hoe gaat het nu met mij? Vaak wordt de mantelzorger vergeten, ook door anderen. Die vragen naar je naasten, waarvoor je mantelzorger bent. Maar vaak wordt jijzelf vergeten.

De inbreng van Gerda de Leeuw heb ik ook als bijzonder ervaren, een hele fijne en gevoelige vrouw. Zonder ons goed te kennen raakte ze toch gauw de juiste snaren en gaf ze je de nodige tips.


Ik kan eenieder die mantelzorger is aanraden om deze cursus te volgen. Het is echt een cadeautje voor jezelf. Je bent tijdens de cursus helemaal met jezelf bezig en dat is belangrijk, naast het zorgen voor anderen. Daarnaast is het fijn om over je zorgen te praten met gelijkgestemde mensen, je vindt herkenning en kunt van elkaar leren.


Heb er zeker veel van geleerd, ik weet in elk geval waarmee ik voor mezelf aan de slag moet.

Ik ben mantelzorgster voor verschillende mensen. O.a. voor mijn ouders, hoewel ik dit zelf geen mantelzorg noem maar een vanzelfsprekendheid. Verder zijn er nog twee mensen, allebei  familieleden, maar niet van elkaar, aan wie ik mantelzorg geef. Ze hebben beiden geen kinderen en zijn al op leeftijd.


Eentje hiervan eist mij volledig op. Voor mijn gevoel heb ik zelf geen keuze gehad of ik voor haar mantelzorgster wilde zijn. Voor haar was dat als een vanzelfsprekendheid, ze verwachtte  gewoon  dat ik dat deed. Het vreemde was dat ik op ieder moment voor haar klaar stond en deed wat ze mij vroeg. Dat bestond uit ziekenhuis bezoek, huishoudelijke hulp, boodschappen doen. Daarnaast heel veel voor haar regelen bij de gemeente, huisarts , thuiszorg en administratie. En als ze bezoek had, dan probeerde ik er ook te zijn. Je kunt wel nagaan wat dat voor mij betekende met mijn gezin en werk ernaast. Een vrije dag opnemen of ruilen met het werk kwam regelmatig voor. Gelukkig had ik thuis wel steun en de vrijheid om de zorg te geven en zo nodig hielp mijn man ook mee. Maar ik was nooit echt VRIJ en vroeg me steeds af of ze mij nodig had. De emoties en spanning liepen dan ook hoog op. Vooral omdat er van haar kant totaal geen waardering of dankbaarheid was, altijd had ze wat te mopperen en was ze boos op mij!


Totdat er iemand van SIZT mij attendeerde op de cursus de Kunst van het Zorgen en Loslaten. Hier ben ik het afgelopen jaar mee begonnen. Ik vond het eerst wel moeilijk. Maar na een aantal lessen werd ik een ander mens. Dat kwam vooral omdat ik begon te luisteren naar mijn eigen ik. Wat wil ik. Wat wil ik bereiken wat zijn mijn wensen? Ga ik door op de manier die ik bezig ben?


Dit gaf mij een heel ander inzicht over de zorgtaak voor haar. Ik heb haar dat proberen duidelijk te maken. Ik heb haar aangegeven dat ik haar wel helpen maar niet meer op deze manier. Ik heb een tijdje wat afstand genomen en mijn vrije dag ingevuld naar mijn wensen. Dat gaf me in het begin een vreemd gevoel, alsof  ik haar te kort deed. Maar uiteindelijk gaf mij dat een zeer rustig gevoel. Gewoon geen moeten meer! Ik wil voor iedereen zorgen en dat regelen wat nodig is. Dat is ook mijn kracht. Maar alleen nu maak ik de keuze wanneer en hoe ik dat doe. Het gevolg hiervan is dat zij (en anderen) mij een beter gevoel geven doordat ze mij nu waarderen voor wat ik doe.


Ik ben een blij en gelukkig mens geworden door deze cursus. De volgende tekst spreekt me erg aan: “Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen leven! Dus ik voor het mijne.” En dat gaat mij op deze manier zeker lukken.

Al jaren ben ik mantelzorger voor een familielid. Omdat de zorg steeds meer druk op mij legde en mij meer stress opleverde kwam deze cursus als geroepen voor mij. Na een fijn intakegesprek met de begeleidster kon ik al snel starten met de cursus. Wel spannend want je gaat je begeven binnen  een groep mensen die je totaal niet kent en waarbinnen je je kwetsbaar moet gaan opstellen. Maar vanaf de eerste cursusdag voelde het aan als een warm bad: wat een herkenbaarheid, iedereen worstelde met dezelfde dingen. Ik voelde me snel thuis in de groep. Iedereen kon zijn eigen verhaal delen met de anderen. Er werd gewerkt aan jouw rol als mantelzorger en met name aan hoe je anders in deze rol kunt gaan staan. Ieder voor zich werkte aan zijn eigen doelen en wensen. (Hoe kun jij, als mantelzorger, toch het leven sturen zoals jij dat wilt? Hoe doorbreek je je eigen vicieuze cirkel?) Regelmatig werd me een spiegel voor gehouden en werd ik geconfronteerd met mezelf.  De begeleidster stuurde en begeleidde de groep op een fijne manier. Naast het groepsgebeuren had iedere cursist twee individuele gesprekken met de begeleidster die ik als erg plezierig en leerzaam heb ervaren. 


Al met al is deze cursus een echte aanrader voor de mantelzorger die de zorg voor de ander erg zwaar valt en die zichzelf in deze rol vaak voorbij loopt. Door deze cursus leer je andere keuzes te maken waardoor je rol als mantelzorger draaglijker wordt.


Mij persoonlijk heeft het heel veel opgeleverd. Ik zorg nu beter voor mezelf, doe vaker dingen die me energie geven en daardoor ben ik nu ook beter in staat klaar te staan voor mijn familielid. Daarnaast heb ik geleerd beter mijn grenzen aan te geven richting mijn familielid en daardoor doet zij nu meer dingen zelf. Voor ons allebei heeft het dus iets positiefs teweeg gebracht.

Ben je mantelzorger die de cursus al heeft gevolgd en heb jij ook een ervaringsverhaal, dan plaatsen we dit graag. Je kunt het anoniem delen. Stuur je verhaal naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. Dan plaatsen wij het voor je op de website! 

We use cookies

Wij gebruiken cookies op onze web site. Sommigen zijn essentieel voor het correct functioneren van de site, terwijl anderen ons helpen om de site en gebruikerservaring te verbeteren (tracking cookies). U kan zelf kiezen of u deze cookies wil toestaan of niet. Let op dat als u onze cookies weigert mogelijk niet alle functies van de site beschikbaar zijn.